آمار منتشر شده از سوي فدراسيون بين المللي ديابت حاکي است که بيش از 418 ميليون نفر از بزرگسالان در سراسر جهان به ديابت مبتلا هستند و تا 25 سال آينده اين رقم به بيش از 600 ميليون نفر خواهد رسيد! برآوردها نشان از افزايش دو برابري عده مبتلايان به ديابت در منطقه خاورميانه و شمال افريقا دارد يعني 35 ميليون و چهارصدهزارنفر به 72 ميليون و صدهزار نفر خواهد رسيد. در ايران نيز بيش از 12 درصد بزرگسالان به ديابت مبتلايند که به معضلي بهداشتي- درماني و اجتماعي بدل شده است!

اصولاً هدف اصلي در درمان ديابت، قرار دادن ديابتي در شرايطي است که بتواند بدون محدوديت، از زندگي فعال وشاداب و طول عمر طبيعي برخوردار گردد. تحقق چنين شرايطي امکان پذير نيست مگر با آموزش به بيمار و اطرافيان وي. مبتلايان به بيماري هاي مزمن از جمله ديابت، نيازمند همراهي و حمايت هستند تا بتوانند بخوبي دستورات درماني را در زندگي روزمره خود به کار بندند و برنامه خود را پيش ببرند.

در درمان ديابت، محور، فرد ديابتي است. به اين ترتيب پزشک نبايد در نقش قيم بيمار ظاهر شود بلکه بايد خود را شريک درمان بداند و در همين راستاست که آموزش به عنوان شرط اساسي درمان مطرح مي شود تا فرد ديابتي براي همکاري در تيم درماني آماده گردد. آموزش ها بايد به گونه اي باشد که ديابتي را به توانمندي لازم برساند تا ديابتي بتواند از عهده مشارکت برآيد. اصولاً ديابتي هاي نوع 1 و يا افراد تحت انسولين درماني بايد تحت آموزش قرار گيرند و به ديابتي هاي نوع 2 نيز توصيه شده است که تحت آموزش هاي لازم قرار گيرند.

متأسفانه ضرورت آموزش کيفي و کاربردي با هدف کنترل مطلوب قندخون و مهم تر از آن بهبود کيفيت زندگي ديابتي مقوله اي است که هنوز در کشور به آن اهميت داده نمي شود. اگر چه انجمن ديابت ايران و فعالان آموزش در اين حوزه، از صرف وقت گرانبهاي خود دريغ نورزيده اند و آنچه امروزه در تأييد آموزش در محافل علمي مشاهده مي شود حاصل فعاليت هاي پي گير سال هاي متمادي اين تلاشگران است، با اين وجود هنوز شاهد آمارهاي هزينه هاي گزاف درمان عوارض ديابت ناشي از سهل انگاري ها و درمان هاي نادرست ديابت و حتي مرگ و مير هستيم! رياست مرکز تحقيقات بيماري هاي غيرواگير پژوهشکده غدد و متابوليسم دانشگاه علوم پزشکي تهران در نخستين نشست تخصصي آکادمي اقتصاد سلامت اظهار داشت: «10 درصد از مرگ و ميرهاي کشور در رده هاي جنسي و سني مختلف به ديابت برمي گردد!»

دانش‌آموز دیابتی، شروع سال جدید تحصیلی مبارک!

نکاتی برای شما و والدین‌تان

نتیجه پژوهش‌های متعدد نشان‌داده است که استعداد فراگیری و توانایی‌های دانش‌آموزان ديابتي با سایر دانش‌آموزان تفاوتی ندارد اما نکته‌ی مهم این است که زندگی افراد ديابتي به دلیل شیوه‌ی زندگی متناسب با درمان و دستورات درمانی، از محدودیت‌هایی برخوردار است. اگر اولیای مدارس از این محدودیت‌ها بی‌خبر باشند چه بسا مشکلاتی برای دانش‌آموز ديابتي بوجود آید!

آمارها و نتایج پژوهش‌های اخیر در جهان حاکی از افزایش قابل توجه عده‌ی مبتلایان به دیابت نوع ۱ طی چندسال اخیر، نه فقط در کشور ما بلکه در سراسر جهان است. متآسفانه درکشورمان آمار دقیقی از دیابتی‌های نوع ۱ وجود ندارد.